woensdag 8 februari 2012

koud/warm

Vandaag was ik in Den Haag, om te lunchen met een vriend, en liep ik met hem een rondje over de bevroren Hofvijver! Hier een foto vanaf 'het eilandje in de Hofvijver', dat volgens deze site het "Hermance Schaepmaneiland" heet. Ik dacht: "Hermance Schaepman? Nooit van gehoord!" Ik was toch wel nieuwsgierig; was het een barones, een gravin, iemand uit de politiek? Allemaal fout: ik vond dankzij google een artikel uit Trouw waarin deze kwieke en stoere dame beschreven wordt. Ze heeft heel hard gewerkt om te zorgen dat de mooie plekken van Den Haag bewaard konden blijven en geen plaats hoefden te maken voor parkeergarages.

Een koud plaatje

In deze tijd van lijnen is er voor mij weinig soeps te schrijven over mijn keukenavonturen. Chocolate cheesecakes zijn toch seksieër om over te schrijven dan verstandige roerbakgerechten met zilvervliesrijst. Maar vandaag besloot ik weer Zwarte Bonen te maken, zoals ontdekt op het geweldige blog van Jonge Sla. Ik word blij van zwarte bonen - en waarschijnlijk komt dat doordat ze er zo leuk glad en zwart uitzien én omdat Jonge Sla er zo goed reclame voor heeft gemaakt. Ik heb 't gerecht al twee keer gegeten (één keer zo uit de pan en de andere keer de andere helft uit de diepvries) en ik ben fan!

Dit zijn ze, de zwarte rakkers. Klaar om 5 uur te weken.
Wat ik vorige keer niet had, waren chipotles - ik weet nog steeds niet waar ik die makkelijk zou kunnen kopen - maar ze mochten eventueel vervangen worden door het illustere goedje pimentón. Had ik ook niet. Gaf niet; zelfs met alleen gewone chillipeper was het zéér goed te pruimen.
Vandaag had ik een missie: ik moest pimentón te pakken krijgen. In de Aziatische supermarkt vond ik een grote zak Piment. Close enough, dacht ik, maar google vertelde me zodra ik de winkel weer uit liep (en weer bereik had) dat piment toch echt iets anders is dan pimentón. Piment is smaakt naar kruidnagel, kaneel en nootmuskaat en wordt ook wel Jamaicapeper genoemd, of nagelpeper of allspice. Heeft ondanks de benamingen niets met peper te maken en kan gebruikt worden in zowel zoete als hartige gerechten - schijnt fantastisch te zijn in stoofpotjes want geeft een warme smaak. Ik denk dat ik toch wel blij ben dat ik deze avontuurlijke (en voor mij nieuwe) specerij aan mijn verzameling toe kan voegen. Maar voor pimentón moest ik verder op pad; dit wonderingrediënt zou mijn zwarte bonen zo veel lekkerder maken, en een lekker rokerig smaakje geven. Pimentón is gerookt paprikapoeder - peperachtige paprika's worden boven een vuurtje van eikenhout geroosterd, soms wel 2 weken lang. En daar dan poeder van. Het was even omfietsen, maar bij Dille & Kamille vond ik wat ik zocht, in een kek blikje. Mijn bonen staan nu te pruttelen en ruiken goddelijk! Vanavond met de -onvermijdelijke- zilvervliesrijst en een schep zure-room-met-geroosterde-komijn, ook via Jonge Sla.

1 opmerking:

  1. haha ja toch wel fijn als je weet wat je eet! Je hebt me wel erg nieuwsgierig gemaakt naar het recept, ik ga eens even koekeloeren op de site!

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk als je een berichtje achterlaat!