Dus op naar het stadhuis, een paar weken geleden. Het verkrijgen van reispapieren bleek nog niet zo eenvoudig. De gemeente wist het fijne er niet van, en het was twijfelachtig of er toestemming zou komen. Mr. A zag de bui al hangen en werd er een beetje moedeloos van.
Ik ging stiekem op zoek naar leuke vakanties binnen Nederland - en er zijn hier ook heus prachtige plekken te vinden. Ik ben dol op de Waddeneilanden en de Veluwe, en Limburg is ook niet te versmaden. Maar het gevoel dat je in elk geval de keus hebt om de grens over te gaan, is wel heel waardevol. Over 1,5 jaar kan Mr. A officieel Nederlander worden, maar om één of andere reden is dat nog wel een lange tijd als je je niet vrij kunt bewegen. Het is in deze moderne wereld toch heel normaal geworden om te reizen. Ik stond daar eerder nooit zo bij stil, maar ik kon dan ook door Thailand sjokken met een rugzak en port gaan drinken in Porto wanneer ik wilde - nou ja, wanneer de portemonnee het toeliet.
Er werd de laatste weken erg vaak in de brievenbus gekeken, viel me op. En eind vorige week was er een brief van de gemeente! Mr. A kan langskomen om zijn papieren in orde te laten maken, en waarschijnlijk is het dan binnen een week geregeld. Mr. A sprong wild door de keuken met de brief in zijn hand en zoende me hartstochtelijk. Ik sprong en zoende mee, want ik was ook zo blij!
We hebben meteen een lang weekend in Sauerland geregeld voor juni, en zijn nog aan het nadenken over een 'echte' vakantie voor deze zomer. Ik had het ook best volgehouden om in Nederland te blijven, de komende 1,5 jaar - als ik maar bij Mr. A kan zijn, vermaak ik me wel! Maar nu we samen op ontdekkingsreis kunnen, heb ik zo'n zin in heuvelachtige paadjes tussen olijfbomen en strakblauwe zeeën.....!
 |
| Zoiets...? |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk als je een berichtje achterlaat!