Een zonnige zaterdagochtend, nog vóór het ontbijt. Hij kijkt de nieuwe Superman in de woonkamer. Ik lees een boek in bed. Dan kan het gebeuren dat je ineens in gezang uitbarst. Een reconstructie.

Op de wijs van "Ik ben vandaag zo vrolijk" van Alfred J. Kwak

Ik:
"Het is hier een beetje een zooitje
een zooitje
een zooitje
Het is een beetje een zooitje
een zooitje is niet leeeeuuuk


We moeten straks op-rui-men
op-rui-men
op-rui-men
We moeten straks op-rui-men
Opruimen dat moet ooook!"

Hij:
"Nee jij moet straks op-rui-men
op-rui-men
op-ruimen
En de was opvouwen
Want niks doen vind ik leeeuuuuk!"

Zo eerst maar eens ontbijten - de eieren staan al te koken. Vandaag naar de markt om allemaal lekkere dingen te kopen, er komt vanavond een vriend eten en daarna gaan we biertjes drinken bij Café Olivier. En uiteraard op-rui-men. Sámen!! :)